System inertyzacji znany jest pod kilkoma nazwami takimi jak system redukcji tlenu, system obniżenia tlenu, system niskiego tlenu. Wszystkie te nazwy pożarowej opiera się na zjawisku polegającym na obniżeniu zawartości tlenu do poziomu, w którym materiały narażone na pożar nie podtrzymują palenia. Jak wiemy z fizyki do powstania pożaru niezbędne są trzy podstawowe czynniki:

1. Paliwo - materiał palny
2. Energia - temperatura - odpowiednia ilość energii (temperatury) niezbędna do zapłonu danej substancji
3. Tlen - niezbędny składnik aktywujący i podtrzymujący reakcję chemiczną zwaną spalaniem

Te 3 składniki tworzą tzw. trójkąt ognia. Pierwsze dwie pozycje są pozycjami zmiennymi - różne materiały zapalają się w różnych temperaturach w innej papier a w innej drewno. Palność poszczególnych materiałów jest określona poprzez temperaturę zapłonu, tj przy jakie temperaturze nasz materiał zaczyna się palić. Wcześniej oczywiście wraz ze wzrostem temperatury mogą wystąpić inne zjawiska jak topienie się materiałów, niemniej jednak palność to zapalenie się. Wszystkie te parametry są określone dla atmosferycznego poziomu tlenu czyli około 20,8% bo tyle znajduje się go w powietrzu którym oddychamy.
Inertyzacja wykorzystuje fakt, że wraz z obniżeniem zawartości tlenu do poziomu 14 - 18 % (czyli niewiele w odniesieniu do atmosferycznego stężenia tlenu) większość materiałów staje się niepalna, tj nie są w stanie się zapalić i podtrzymać ognia.